Helvadan Putlar

Tanrý ile ilgili birbirinden ilginç pek çok anektod var. Bir tanesi þöyle: “insanlar cahiliye döneminde ticaret veya seyahat için yola çýktýklarýnda helvadan yapýlmýþ putlarýný yanlarýna alýrlar mola verdiklerinde veya ihtiyaç duyduklarý anlarda onlara taparlar sonra yollarýna devam ederlerdi.

Ne zaman ki karýnlarý acýktý bu sefer o taptýklarý putlarýný yerlerdi. Karýnlarý acýktýðýnda ise bu defa o taptýklarý putlarý yemekte bir sakýnca görmezlerdi.”
Bu çok trajik ama ayný zamanda gülünç olan durum bir gerçek. Günümüzde de devam ediyor sevgili dostlar, çeþitli görüntülerle, yaklaþýmlarla.
Ýnsanoðlu önce kabul ediyor, meth ediyor, sonra övdüðünü ayaklar altýna almakta bir beis görmüyor.
Bu hareketi bilinçli þekilde deðil, maalesef güdüleri ile gerçekleþtiriyor.
Sonuç olarak þunu demek istiyorum. Ýnsan zihni neye hazýrsa onu benimsiyor. Çünkü duyularý ile konuya yanaþýyor. Bu durumda önce kabul ediyor, sonra reddediyor. Dolayýsý ile dýþsallýða her yaklaþým A dan Z ye bozuk çýkýyor. Ýyi niyetli ama cahil insanlara anlatýlmak istenen bundan baþka bir þey deðil.
Ýslam dini La ilahe illallah sözü ile bu kavramý red eder. Onlarýn olmadýðýndan bahsedip, bunu oirijinal haliyle kabul edenin cennete gireceðini, kabullenmeyenin ise cehennemi boylayacaðýný bildirir. Bu net açýklamalara, uyarýlara karþýn dini bilinçsiz bir þekilde atalarýndan öðrenen kimseler, yinede seçtiði þeylere tapmaktan geri durmaz. Kimse hayal ettiðine dil uzatmaz. Karanlýðýn cahiliyetin aczi içinde yaþarken, bu fikri yayan ve bu suretle dünyanýn dört tarafýnda tapýnýlmayý mümkün kýlan bir akýmý meþru bulacak hareketlere giriþir. Biz buna esasen var olan bir fikri destekler desek daha makul bir þey söylemiþ oluruz.

Hâlbuki biz Ýslamý anlamada bu öngörünün bütün unsurlarýný Allah kavramýnda buluyoruz.