Tasavvuf Ehli Sandıklarımız

Allah ehli olma yolunda eğitilen bir insan, bu felsefeye dayanarak bir gün varacağı son noktanın “hiç” olduğunu anlar. O nedenle ne yaparsa yapsın, bu konuma göre hazırlanmak, değerlerden, sürülerle yaşamayı öngören mekanizmadan kopmak, tevazu ile varlığını sürdürmek zorundadır. Böyle olunması bilindiği halde bunu görmezden gelen bir yığın tasavvuf ehli var ortalıkta.
Onlarla sürekli karşı karşıya gelmekten kurtulamıyoruz.  Herhalde hazırlıksız yakalanmaktan ötürü anlamakta zorluk çekiyor, bir sürü sorunlarla boğuşuyoruz.
Kimi şeyh kimi, derviş kılıklı tipler bunlar. Kendilerini başkalarından üstün hissetme hali ile yaşıyorlar. Sonuçta hayal görüyorlar. Herhalde bundan daha büyük bir aldanış, vahşet olamaz.
Bu görüntüler gözler önüne serildiğinde insan bir tuhaf hissediyor kendini. Elde edilen verilere göre konuştuğumuzda düşünce boyutlarıyla artık tasfiye edilmeleri gerektiğini söyleyebiliriz.
Oysa onlara bakılırsa takındıkları tavır için “Kibriya bu”, kibir değil diyorlar. Savunmaları böyle. Sanki eskiye dönüş sinyallerini veriyorlar, daha iyi olması gerekirken.
Diğer bir çelişki ise kimsenin bu tiplere çıkıp “sen ne yapıyorsun arkadaş” dememesi. Bazıları da kendini korumaya alıp, “ne olur ne olmaz” türünden hareketlere girişip olayın nihai şeklini almasını bekliyorlar. Malum kişiler bariz hata yapıp falsoları ortaya çıktıklarında biz söylemiş, tavrımızı belirtmiştik demeğe getirip, insanın kafasını ütülüyorlar. Bunlar tümüyle yanlış işler. Kendilerini bu yol ve şekille meşrulaştırmaya çalıştırmış olsalardı, eğitim vermek gibi bir yeteneklerinin olmadığı gerçeğine ulaşılıyor.
Fırsat varken balon gibi şişirilmiş bu türlerden kaçmak, adam gibi denileni yapmak, acelecilikten kaçınırken aynı zamanda doğruyu seçmek, ancak belli bir programı olan kişinin yapacağı şey olmalı.
Müslümanları çaresiz bir şekilde karşı karşıya bırakılmaması adına bu makaleyi kaleme alma zorunluluğunu hissettim.

Sürçü lisan ettiysem af fola. Lütfen beni bağışlayın.