Nefsi Levvame

Aslýnda bilinçli varlýk, bizim mental hayvan dediðimiz, eskilerin insan dediði varlýk. Burada henüz "ruhumdan nefyettim" ve "esma-i küllühayý talim ettim", sýrrýnýn açýða çýkmamýþ hali. Yani hakiki manada insan burada ortada yok henüz. Buradaki varlýk diðer bütün hayvan âlemi ile eþdeðerdeki bir yapý. Marifetname'de Ýbrahim Hakký'nýn bahsettiði veya Mevlana'nýn Mesnevide bahsettiði "Ben topraktým nebat oldum. Nebattým hayvan oldum" aþamasýndaki hayvanlýk aþamasý. Bu yapý eðer tasavvuf dediðimiz insanýn hakikatini keþfetme çalýþmalarý içine girerse, bu defa bedenin bir süre sonra toprak olup yok olup gideceðini, bilincin ise yani mental hayvanýn ise tamamen dünyevi yaþamda çevre þartlarýnýn programlamasý ile oluþmuþ bir varlýk olduðunu ve bu doðrultuda bir yaþam içinde olduðunu fark ediyor, anlýyor. Bunu anlayýnca kendi hakikatine zulmettiðini, kendi hakikatini yaþayamadýðýný fark edip bunun üzüntüsünü ve kendi kendine piþmanlýðýný yaþýyor ki levvema denen nefs yani levvama bilinci kendi hakikatýnýn insan olduðunu fakat insanlýðýný yaþayamamanýn sýkýntýsýný yaþadýðýný fark ederek levvame bilinç noktasýna ulaþmýþ oluyor. Ýþte levvame nefs denilen nokta burasý. Yoksa tasavvufta o tarikatlarda anlatýlan hikâye deðil. Þimdi bu mental hayvanyani bir bilinç varlýk olduðunu, beden ötesi bir bilinç varlýk olduðunu, ancak bu bilinç varlýðýnda çevrenin programlamasý ile oluþmuþ bir organik robot olduðunu, hâlbuki insan kelimesi ile iþaret edilen esma-i küllehayý muhtevi, ruhundan olduðuna iman ediyor. Ýþte bu iman dolayýsý ile kendi kendine levm etmeye baþlayarak nefs-i levvame düzeyine yükselmiþ oluyor. Bu noktanýn çok iyi anlaþýlmasý gerekir. Tasavvuf adý altýnda anlatýlan bilgileri ezberleyerek kiþilerin birbirine anlatmasý ile tasavvuf yolunda ilerlenmiþ olmaz. Orada geçen kelimeler ile ne anlatýlmak istendiðini tam ve kesin olarak anlaþýlmasý lazým gelir.