Yok Olmak Bir Lütuftur

Levinas, “Var olmak lütuf deðil, aðýrlýktýr.” der.
Ben bu sözü asýl ‘Yok olmak bir lütuftur’ þeklinde düþünüyor ve öyle kabul ediyorum. Çünkü var olmanýn bir aðýrlýðý olabilir, ama kiþinin sýrtýnda bir yumurta küfesidir. Takdir edersiniz ki lütfu olan þeyin getirisi de çok daha fazla olacaktýr.
Bu felsefe basit bir istek/duygu gibi görünmesine karþýn, bütün tasavvuf ehlinin odaklandýðý bir boyuttur.
Anlatýlan þey gerçektir. Ne dediðini bilmek, ona doðru yönelmek þarttýr. Ancak uzun ve meþakkâtli bir çalýþma ister. Dikkât edilecek nokta ise bunun içtenlikle ve aþamalý olarak kullanýlmasý. Ancak bu kavramý iyi tanýmak ve doðru yönetmek yatýyor. Katlanýlamamasý halinde oluþabilecek tepkiler, bununla birlikte baþlayacak geri dönüþler istek duyaný periþan edebilir.
Diðer yandan, akla þu soru gelebilir:
Yaþamý varlýk düzeni üzerine kurulu, inanç dolu bir insanýn bu uçuk kavramý kabul etmesi mümkün müdür?
Elbette ki hayýr!
Eðri oturalým doðru konuþalým. Kendisine karþý geliþtirilen olumsuz bir olayda tavrýný deðiþtirmeyen, sükûnetini muhafaza eden ve en önemlisi, örtülü bir þekilde yaþayanýn üstesinden geleceði bir iþ deðil mi bu?
Etrafýnýza bir bakýn! Bu vasýflarý taþýyan yani, bir anlamda gerçek deðil, her þeyin hayal olduðunu, göründüðü gibi olmadýðýný kabul edebilen birini görebiliyor musunuz?
Vereceðiniz yanýtý duyar gibiyim.
Bu iþ gerçekten o kadar kolay deðil.
Deðerli dostlarým!
Bilinenin aksine, izafi varlýðýmýz bizi yönetmez. Ýnsanýn geçmiþ yýllardan edindiði tecrübe, bilgi bunun kanýtý. Bu, var olmamanýn iþi ve akýldan çýkarýlmamasý gereken bir konu. Anlayacaðýnýz gibi duygularýn tamamý, zekânýn kývraklýðý varlýða; aklýn gücü de buna meyilli.
Herkesin tozpembe tablolar çizdiði, ama yapacaðý fazla bir þeyin olmadýðý bu dünyada bu olmadýðýnýn aðýrlýðýný taþýmak, herhalde yapýlacak en iyi iþ olsa diye düþünmekteyim.